NIEUW en de Onafhankelijken hielden op de laatste gemeenteraad bij monde van gemeenteraadslid Tim Raskin een sterk pleidooi voor een meer aangepaste en vooral rechtvaardige ondersteuning van de Herkse organisaties bij hun evenementen. Aanleiding was de financiële tegemoetkoming van het gemeentebestuur voor het verplicht gebruik van herbruikbare bekers op last van de Vlaamse overheid.
NIEUW Herk-de-Stad en de Onafhankelijken zijn altijd al grote voorstander geweest voor duurzame initiatieven en juichen daarom dit initiatief toe. Maar het uitgewerkte voorstel toont dat ook dit keer weer weinig is nagedacht door de SP.a-VLD-CD&V-meerderheid en rap rap iets in elkaar gestoken is. Goed bedoeld, dat wel, maar helaas stevig voorbij het beoogde resultaat.
In afwachting van de nationale richtlijnen zou elk initiatief een vaste vergoeding van 250 euro krijgen om de kosten voor herbruikbare bekers te compenseren. Nergens werd rekening gehouden met het verschil tussen kleine en grote evenementen. Met als gevolg dat de kleine (veruit de meeste) evenementen winst maken aan de regeling terwijl de pakweg vijf grote feesten zelf flink moeten toesteken. Zoveel zelfs dat deze laatsten er sterk aan denken om af te zien van herbruikbare bekers. Twee keer misgeschoten dus, het mooie principe van duurzaamheid dreigt vooral troebel water te worden.
NIEUW Herk-de-Stad en Onafhankelijken stelden daarom voor om een tussenkomst te doen op basis van het bezoekersaantal waardoor zowel kleinere als grotere initiatieven zoals Rock Herk, Hippy Shake, Jour de l’Amour, Moeder waarom fuiven wij? en After Work ieder een rechtmatig deel van hun kosten kunnen compenseren. Simpel en eerlijk én vooral in het belang van de duurzaamheid. Maar zoals steeds bleef de meerderheid ook dit keer bij haar standpunt.
Markant detail bij deze discussie is dat de verantwoordelijke SP.a-milieuschepen uitblonk in warrigheid en onduidelijkheid bij zijn toelichting en zich vooral weinig voorbereid toonde. Daarmee werd dit nochtans mooi initiatief flink mismeesterd, een verschijnsel waartegen de meerderheid regelmatig zondigt. Erger nog, één en ander was niet zo bedoeld hoorden wij achteraf in de wandelgangen van diezelfde meerderheid. Maar de boer, hij ploegde voort en alles bleef bij het oude!
